|
Λασποσπιτοσελίδα
Γεγονότα
Οχλοδάπατς
 Συναντήσαμε
τον Σέρβο μπασκετμπολίστα στο ασανσέρ της υπηρεσίας της ευδαπ
μεταξύ πρώτου και έκτου ορόφου. Αν και καλά μεταμφιεσμένος, εμείς
τον αναγνωρίσαμε και τον ρωτήσαμε όλα όσα θα θέλατε να μάθετε
για τη ζωή του και τα μελλοντικά του σχέδια.
Πού πηγαίνεις, Οχλό;
Ωχ! Πώς με αναγνωρίσατε;
Απ' τον τρόπο που πήγες να πατήσεις το button. Σα να ετοιμαζόσουν
για layup.
Χα! Εντάξει, στον 6ο πάω.
Πες μας, λοιπόν, πόσο άλλαξε η ζωή σου απ' τη στιγμή που
έγινες το 7 οριζοντίως της λάσπης (της).
Ε, άλλαξε αρκετά.
Δηλαδή, πόσο ακριβώς;
Γύρω στους 200 πόντους!!
Μάλιστα. Πώς πήρες την απόφαση να γίνεις μπασκετμπολίστας;
Κοίτα, ήταν φυσικό. Όλοι στην οικογένειά μας ήταν μουσικοί, οπότε
από πολύ μικρός είχα συνηθίσει να ακούω ήχους. Σε ηλικία πέντε
χρόνων άγγιξα για πρώτη φορά κιθάρα, ενώ στα επτά έπαιζα και δυο-τρία
τραγουδάκια. Όμως ένα γεγονός σε κάτι γενέθλια με πλήγωσε βαθιά...
Δηλαδή;
Να, ήμουν γύρω στα 12 όταν πήγα στα γενέθλια ενός φίλου μου. Εκεί
λοιπόν, την ώρα που είχαμε μαζευτεί όλα τα παιδάκια να πούμε το
Happy Birthday, κατάλαβα πόσο φάλτσος ήμουν!
Πού πάτε κυρία μου;
[Κυρία] Εσείς;
Εμείς στον 6ο.
[Κυρία] Καλά, θα πάω με τις σκάλες.
Και τότε κατάλαβες πως δεν κάνεις για μουσικός, έτσι;
Ακριβώς. Περίλυπος λοιπόν βγήκα στον κήπο και άρχισα να χαζεύω,
όταν το αριστερό μου μάτι έπεσε σε μία γλάστρα. Μια συγκίνηση
με κυρίευσε...
Για τη γλάστρα;
Όχι, για τη μπάλα του basket που βρισκόταν πίσω από αυτήν. Λες
και μια δύναμη με έσπρωχνε προς το μέρος εκείνο, πρέπει νά'ταν
γύρω στα 15 joule [sic]. Πλησίασα λοιπόν, έσκυψα προς τη μπάλα
και...
[Κύριος] Συγγνώμη, πού γίνονται οι επανασυνδέσεις παροχής νερού;
Ρωτήστε στις "Πληροφορίες".
...άρχισα να καρφώνω ασύστολα σ'όλα τα πρεβάζια του σπιτιού επί
μία σχεδόν ώρα. Ε, από κει κι έπειτα όλα ήταν εύκολα...
Πες μας, Οχλό, τι ήταν αυτό που σ'εφερε τελικά στην Ελλάδα;
Ένα τζάμπο 747 της Ολυμπιακής.
Ποιούς από τους Έλληνες μπασκετμπολίστες ξεχωρίζεις;
Τον Στογιάκοβιτς, τον Νάκιτς, τον Τάρλατς, και τον Κοκολάκη.
Μάλιστα. Στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε στο περιοδικό,
ξέρεις, αυτήν που πας να βάλεις καλάθι...
Α, ναι!
...το μάτι του αναγνώστη πέφτει αμέσως στο πίσω μέρος
του κεφαλιού σου που φαλακραίνει. Κάνεις τίποτα γι'αυτό;
Εεεε... ννναι, προσπαθώ να κοιτάζω πάντα προς τον φακό.
[Έτερος κύριος] Καλημέρα, θα πάρετε κανένα ξυστό;
[Έτερον εκάτερον] Εμείς πάμε στον 6ο.
[Έτερος κύριος] Εντάξει.
Μια που ήδη πλησιάζουμε στον 5ο, ας μιλήσουμε για το τι
μέλλει γενέσθαι. Τι μέλλει γενέσθαι;
ΩΣ ΕΠΟΣ ΕΙΠΕΙΝ, ΔΕΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΘΑΙ ΑΡΡΗΚΤΩΣ ΣΥΝΔΕΟΜΕΝΗΝ ΤΗΝ ΚΑΘΕΣΤΗΚΥΙΑ
ΤΑΞΙΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ ΘΥΜΙΚΟΥ, ΕΝ Ηι, ΠΡΟΣ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ,
ΟΡΘΟΥΤΑΙ Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΤΙΘΕΜΕΝΗ ΠΙΣΤΙΣ, ΠΕΡΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ
ΟΥΤΙΝΟΣ Η ΠΡΟΑΙΡΕΣΙΣ ΔΕΟΝ ΟΠΩΣ ΜΗ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΖΗΤΑΙ.
Δηλαδή θα σ'έχουμε γρήγορα κοντά μας...! Πολύ ωραία, Οχλό,
σου ευχόμαστε καλή δύναμη με την ευδαπ, και κατέβασε λίγο το μουστάκι
σου γιατί έχει πάει στα φρύδια!
Πίτσιγκα ουν κολιόνε!!
Ciao!! |
