Λασποσπιτοσελίδα
Οικολογία
ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Το γουρούνι και τα τρία λυκάκια
Μια
φορά κι ένα καιρό ήταν τρία μικρά λυκάκια που είχαν από καιρό
μείνει απροστάτευτα χωρίς όμως να το ξέρουν. Ο μπαμπάς τους
ήταν πολύ δυνατός. Ήταν ο φόβος κι ο τρόμος όχι μόνο του δικού
τους δάσους, αλλά και πολλών άλλων. Σκορπούσε τον πανικό

Ο ΚΑΛΟΣ Ο ΛΥΚΟΣ
αλλά και τον θάνατο
απ'όπου περνούσε. Τα έτρωγε όλα τα ζωάκια και τα τρία μικρά
λυκάκια ήταν πολύ περήφανα για όλα αυτά.
Πιο πολύ του άρεσε να τρώει τα μικρά, άρρωστα, αδύναμα ζωάκια,
αυτά που δεν μπορούσαν να αντισταθούν. Τότε, έλεγε στα λιοντάρια
και στις τίγρεις πως αν δεν τα έτρωγε, αυτά θα έτρωγαν με τη
σειρά τους τα χόρτα και τα άλλα φυτά και ήταν κρίμα, γιατί πολύ
αγαπούσαν τα λιοντάρια, οι τίγρεις και ο λύκος τα λουλουδάκια!
Κάποια μέρα λοιπόν, ένα γουρούνι αποφάσισε να ξεσηκωθεί. Δεν
είχε μείνει γουρούνι για γουρούνι, ζέβρα για ζέβρα, αντιλόπη
για αντιλόπη, μοσχάρι για μοσχάρι όρθιο και τα φυτά είχαν αρχίσει
να μεγαλώνουν επικίνδυνα κι έτσι το γουρούνι αποφάσισε να πάρει
εκδίκηση

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ (ΛΕΥΚΟ) ΜΕ ΕΝΑΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ
Πήγε λοιπόν και βρήκε
το σπίτι του λύκου, που έλειπε σε μία άλλη ζούγκλα για να σώσει
κάτι λουλουδάκια τρώγοντας ό,τι έβρισκε μπροστά του. Εκεί έπαιζαν
ανέμελα τα τρία λυκάκια μην ξέροντας τι τα περίμενε... Το κακό
γουρούνι έχοντας σχεδιάσει από καιρό προσεχτικά το φριχτό σχέδιό
του ήταν σίγουρο για την επιτυχία του. Με αργές κινήσεις άρχισε
να πριονίζει το τεράστιο δέντρο που ήταν δίπλα απ' το σπίτι
όπου έπαιζαν τα τρία αγγελο-λυκάκια. Τα λεπτά κυλούσαν βασανιστικά
συνηγορώντας κι αυτά σε ό,τι τρομαχτικό επρόκειτο να ακολουθήσει.
Μετά από 20 λεπτά, γύρω στις 9 το πρωί, το κομμένο δέντρο στηριζόταν
σε μία κλωστή πάνω από τα σπίτι με τα τρία αθώα αγγελο-λυκάκια.
Και με ένα δυνατό φύσημα το γουρούνι έδωσε εντολή στο δέντρο
να πέσει πάνω στα τρία αθώα, αγγελικά, ανυποψίαστα λυκάκια...
Τι φρίκη! Μάταια έψαχναν επί ώρες κάτω από τα ερείπια τα άλλα
σαρκοβόρα μήπως βρουν κανένα λυκάκι ζωντανό... Τίποτα. Παντού
σκόνη και αίματα. Αθώα αίματα, όχι σαν αυτά των γουρουνιών και
της ζέβρας... Τι να πει κανείς για ζώα που τρώνε τα όμορφα,
πολύχρωμα, ευωδιαστά λουλουδάκια!!!!!! Και τότε όλοι κατάλαβαν...
Η φριχτή αλήθεια έλαμψε ξαφνικά. Ο καλός ο λύκος συγκάλεσε αμέσως
συμβούλιο όλων των καλών των ζώων. Και ήρθαν όλοι: Το λιοντάρι,
η τίγρης, η λεοπάρδαλη, ο πάνθηρας, ο πύθωνας, ο κροκόδειλος,
το αγριόσκυλο, ο καρχαρίας...

Κανείς δεν έφερε
αντίρρηση σε ό,τι έλεγε ο λύκος εκτός από το αγριόσκυλο, που
επισήμανε πως θα πρέπει να σκληρύνει κι άλλο την στάση του ο
λύκος, αφού πάντα έχει δίκιο και τον θαυμάζει πολύ...
Στο μεταξύ το γουρούνι πήγε και βρήκε τα κακά και αιμοβόρικα
ζώα του δάσους:

Την κατσίκα, τον
σκίουρο, τη χελώνα, το σπουργίτι, τον κοκοβιό. Δεν ήρθαν μόνο
ο ελέφαντας και ο ρινόκερως γιατί προτίμησαν να βοηθήσουν τα
καλά ζώα με ό,τι πληροφορίες ήξεραν σχετικά με τους εγκληματίες
του δάσους...
Την επόμενη κιόλας μέρα το νέο είχε μαθευτεί παντού. Τα καλά
ζώα είχαν φροντίσει γι'αυτό. Το λιοντάρι παρέα με την τίγρη
ανέλαβαν να το διαδώσουν σε όλα τα γνωστά δάση, ενώ ο καλός
ο λύκος προειδοποιούσε πως όποιο ζώο δεν συνταχτεί μαζί τους
θα πει ότι είναι εναντίον τους... Το συμβούλιο των καλών ζώων
είχε βρει κιόλας τον δράστη: Ήταν το παρανοϊκό, αιμοβόρο, σατανικό,
αιμοδιψές, άθλιο, τιποτένιο γουρούνι. Αυτό που σαν σκοπό του
έχει θέσει να ξεπαστρέψει όλο το ζωικό βασίλειο... Τα ζώα είχαν
μπερδευτεί και δεν ήξεραν ποιανού το μέρος φανερά να πάρουν.
Όλα πάντως άρχισαν να ενισχύουν τις φωλιές τους φοβούμενα την
οργή του καλού λύκου και των άλλων αγαθών ζώων.
Το γουρούνι είχε εξαφανιστεί, αλλά ο λύκος και η παρέα του απ'την
αρχή κατηγόρησαν τις αγελάδες πως κρύβουν τον εγκληματία...
Τις έδωσαν μάλιστα και προθεσμία, πως αν δεν το παραδώσουν μέσα
σε 48 ώρες, τότε θα γίνουν μπριζόλες!
Το γουρούνι βέβαια, μέσω της αγελάδας και της κατσίκας, δήλωνε
ότι είναι αθώο και πως τα σαρκοβόρα ζώα απλώς ψάχνουν τρόπο
για να φάνε τους πάντες. Αλλά τούτη τη στιγμή που ο φόβος κυριαρχεί,
κανένα ζώο δεν ήξερε τι να πιστέψει... Ήδη μάλιστα, πολλά ζώα
είχαν αρχίσει ν'αποδημούν σε άλλα δάση...
Οι πρώτες 24 ώρες πέρασαν χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο. Ο καλός
λύκος πάντα σε συνεννόηση με το παλιόσκυλο (εε αγριόσκυλο) προετοίμαζε
τις ενέδρες. Οι πάνθηρες όργωναν τα δάση προκειμένου να εντοπίσουν
καταλύματα γουρουνιών ή αγελάδων, ενώ αετοί από αέρος σάρωναν
τις περιοχές, όπου σύμφωνα με πληροφορίες του ελέφαντα βρίσκονται
φωλιές των εγκληματιών...
Ήδη είχε σουρουπώσει και η τελευταία μέρα της προθεσμίας σε
λίγο θα ξημέρωνε...
Επρόκειτο για μία πολύ βασανιστική νύχτα όπου κανείς δε μπορούσε
να κοιμηθεί...
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ
Όλο το βράδυ οι κουκουβάγιες χτένιζαν με την φοβερή τους όραση
το λιβάδι όπου βρίσκονταν οι αγελάδες. Αυτές μαζί με τα μοσχαράκια
τους είχαν ήδη πάρει θέση μάχης, ενώ κάπου ανάμεσά τους κρυβόταν
και το γουρούνι...
Νωρίς το πρωί, ένας θαραλλέος σκίουρος χτύπησε με βελανίδια
ένα αναγνωριστικό γεράκι, χωρίς όμως να το καταρρίψει και τρελαμμένο
απ'τη χαρά του ανέβηκε στο γεφυράκι και προκαλούσε τον κροκόδειλο
σε μονομαχία...
Τα σπουργίτια και οι τσίχλες πετούσαν πάνω από το λιβάδι έτοιμα
να ειδοποιήσουν μόλις εμφανιζόταν ο εχθρός. Οι αγελάδες δεν
επρόκειτο να παραδώσουν τον εγκληματία, οπότε η επίθεση ήταν
κάτι παραπάνω από σίγουρη...
Κατά το απόγευμα, έφτασε η ύαινα ζητώντας να μάθει την τελική
απάντηση των αγελάδων. Αυτές της αποκρίθηκαν πως ευχαρίστως
να παραδώσουν το γουρούνι αρκεί να φέρουν αποδείξεις για την
ενοχή του. Τότε η ύαινα έφυγε και η μεγάλη επίθεση ήταν πια
επί θύραις...
Κι αυτό το βράδυ έμειναν όλοι ξάγρυπνοι.
Η ΕΠΙΘΕΣΗ
Μαύρα σύννεφα κάλυψαν τον ουρανό. Σμήνη από αετούς, γεράκια,
κοράκια, μαχητικά άλμπατρος ζύγωναν το λιβάδι. Στον αντίποδα,
τα σπουργίτια, τα περιστέρια, οι γλάροι και οι χήνες ακόνιζαν
τα ράμφη τους και τις μεμβράνες τους... Όλο το δάσος ήταν σε
επιφυλακή. Οι καρδιές χτυπούσαν δυνατά. Κανένα ζώο δεν κυκλοφορούσε.
Μόνο τα καλά, που σιγά σιγά κύκλωναν το λιβάδι από παντού. Ήδη
8 πελώριοι κροκόδειλοι περίμεναν την εντολή για την απόβαση,
ενώ ορδές από τσιτάχ είχαν ακροβολιστεί απ'άκρη σ'άκρη αναμένοντας
το σύνθημα για την τελική έφοδο...
Η ατμόσφαιρα είχε βαρύνει αβάσταχτα. Ο κόκκορας λάλησε τρεις
φορές και ο πόλεμος ξεκίνησε...
(συνεχίζεται)
|